B Planınız Var Mı?

Sanırım üniversiteydim. Yaşadığım birkaç ağır deneyimin ardından hayatımı sorgulamaya başladım. Bunlar benim başıma neden geliyordu? Benim asıl istediğim neydi? İstediğim şeylere ulaşmanın yolu neydi? Nerede hata yapıyordum? Bu işin doğrusu neydi?

Ve o dönemde kişisel gelişim kitaplarını okumaya başladım. Bu kitaplardan çok faydalı bilgiler edindim. Yazarlardan bazıları kendi hikayelerini anlatıyor ve bu günlere nasıl geldiklerinden bahsediyorlardı. Onlar yapabiliyorsa ben de yapabilirdim.

Ama sanki bir formül arıyordum. Hayatın sırrını veren bir formül. Böyle bir formül var mıydı gerçekten? Ben olduğuna o kadar inanıyordum ki, kitap üstüne kitap okuyor, inancımı yitirmemeye çalışıyordum.

Bunlardan bir tanesi gerçekten istemekti. Hemen her kitapta gerçekten isterseniz olur diyordu. İstediğin şey her ne ise onu olmuş gibi hayal etmekten bahsediyordu. Ve zaten gerçekleşmiş gibi yaşamaktan. Baştan olmuş bil diyordu yani. O kadar hoşuma gitti ki bu fikir, uygulamaya başladım. Zaten en iyi yaptığım şey hayal kurmaktı. Bundan kolay ne vardı.

Geceleri uyumadan önce, sabah yataktan kalkmadan önce, gün içinde her vakit bulduğumda gözlerimi kapatıp hayal kuruyordum. Söz gelimi yapmak istediğim bir iş var diyelim. O işi bitmiş ve kutlamalar yapılırken hayal ediyordum. Vazgeçmeden. Sonra o hayal ettiğim  şeyin gerçekleşmiş olduğunu kabul ediyor ve hayatımı ona göre düzenliyordum. Seneler geçti üzerinden, ben daha bu kadar istediğim bir şeyin olduğunu görmedim!

Hatta öyle ki, işlerim tam anlaşma yapılacağı zaman iptal oluyordu. O kadar büyük hayal kırıklıkları yaşadım ki anlatamam. Bu işte bir hata vardı! Ya o kitaplarda vardı hata ya da bende. Çok istemek bir şekilde yetmiyordu. 

Peki benim hayatımda istediğim hiç mi bir şey olmamıştı? O kadar da kötü olamazdı. Yok canım, çok güzel anlarım, büyük mutluluklarım, başarılarım olmuştu benim de. Peki ben bunları istememiş miydim? İstemiştim tabi.

Peki ne olmuştu da bunlar gerçekleşmişti. Nasıl istemiştim o başarıları, mutlulukları? Ne yapmıştım? Bütün bunları düşünüyorum son zamanlarda. İşin püf noktasını bulmaya çalışıyorum…

Ve çok ilginç bir sonuca vardım. B planım olduğu zamanlarda kazanmışım. Hayatımı sadece o gerçekleşmesini istediğim şeye bağladığım, bütün hayallerimi onun üzerine kurduğum şeyler beni hayal kırıklığına uğratmış. Ama ne kadar istersem isteyeyim, olmazsa başka bir şey yapabileceğimi, hayatın devam ettiğini düşündüğümde kazanmışım. 

Mesela küçük örnekler vereyim size. Şöyle anlar olmuştur sizin hayatınızda da: Canınız bir yemeği çok çeker, ama başka bir yemek yemeye de razısınızdır, eve geldiğinizde anneniz o canınızın çektiği yemeği yapmıştır. Ya da o buluşmaya gitmeyi istemezsiniz hiç, ama programınızı ona göre yapar hatta hazırlanırsınız ve bir anda arkadaşınızın işi çıkar. Başka bir şey isteseymişim keşke dediğiniz anlardan bahsediyorum.

Tamam bunlar çok küçük örnekler. Biraz daha büyütelim… Üniversiteden itibaren kendi evime çıkmayı çok istemiştim. Hatta en son bir evi çok beğenmiş, ev sahibiyle konuşmuş ve anlaşmıştım. Varsa yoksa o evdi. Ben zihnimde çoktan o evde oturmaya başlamıştım. Orada yaşayacaktım, başka yolu yoktu. Sonunda o kadar beklenmedik bir şey oldu ki, tüm hayallerime acı bir şekilde veda etmek zorunda kaldım. Sonra bir B planı oluşturdum. Tabi o zaman böyle bir şey yaptığımın farkında değildim. Ayrı eve çıkamazsam ne olurdu? Annemin yanında istediğim şartları nasıl oluşturabilirdim? Bu evden ayrılmak istediğim gerçeğini değiştirmiyordu tabi. İsteğim bakiydi. Tam böyle düşünmeye başlamışken, yine beklemediğim bir anda bir ev çıktı karşıma ve ben orada yaşamaya başladım.

Anladım ki çok istemek yetmiyor, nasıl isteyeceğini de bilmek gerekiyordu. İsteğini canlı tutmak, ama hayatını buna bağlamamak mühimdi. Yaşamın devam ettiğini ve senin de buna ayak uydurmak zorunda olduğunu ve aslında her şartta yaşayabileceğini her zaman hatırlamak gerekiyordu. Olmayan şeyin yerine ne koyabileceğini de bilmek ve hatta bir b planının olması kendini güvende hissetmeni sağlıyordu. Ve bu güvenle her şey daha kolay gerçekleşiyordu.

Peki sizin hayatınızda işler nasıl gidiyor? Bu yazdıklarım bir şeyler çağrıştırıyor mu? Ya sizin B planınız var mı?